Na twee jaar als fysiotherapeut werkte ze in een aantal andere branches, op zoek naar wat ze nu echt wilde. Ze volgde een opleiding pedagogiek en kreeg een baan op de Schans, de voormalige woonlocatie op terrein Vrederust in Halsteren. “Daar woonden jongeren met ernstige gedragsproblemen. Dat was op dat moment nog wat hoog gegrepen voor me, maar ik wist wel dat dit was wat ik wilde. Alleen iets minder heftig. De ontwikkeling van een kind is echt mijn passie.”
Kleine stapjes
Ze stapte over naar het OMK (Ouders met Kinderen), waarbij ouders met een beperking begeleid worden bij het ouderschap. “In het begin was ik zwaar onder de indruk van de verhalen van cliënten en collega’s. Veel cliënten hebben al zoveel meegemaakt in het zorgtraject, dat ze niemand meer vertrouwen. Wij blijven pal naast de ouders staan, en zorgen dat ze zich gehoord voelen, dat wij hen serieus nemen. Zo bouwen we langzaam een vertrouwensband op. In ons werk gaat het met hele kleine stapjes vooruit.”
Geduld
Dat is niet altijd makkelijk. “Je hebt veel geduld nodig. Soms sta je voor dilemma’s: soms moet je beslissingen nemen die ouders verdriet doen. Om te zien dat zij wel graag een goede ouder willen zijn, maar dat niet kunnen, dat raakt me iedere keer weer.” Toch kan ze goed met die heftige situaties omgaan. “Al in mijn stagetijd heb ik met mezelf afgesproken dat ik mijn werk niet mee naar huis neem. Als ik iets van me af moet praten, doe ik dat met collega’s. Eigenlijk kan je dat ook niet met iemand anders, door de privacy gevoeligheid. En er is altijd een unitmanager bereikbaar. Dat is niet zo vaak nodig, maar het is wel een fijn idee.” Haar werk is allesbehalve saai, vertelt ze. “Soms loopt het als gepland, maar vaak komt er iets tussendoor. Het is hectisch, je moet snel schakelen. Daar hou ik van.”
Wijkproject
Hoe Lejannes toekomst bij SDW eruit ziet, kan ze niet zeggen. “Naast mijn werk met het team van OMK maak ik ook deel uit van het Wijkteam Gageldonk-Warande in Bergen op Zoom, in het Huis van de Wijk. Daar werken we samen met andere organisaties als GGZ WNB, Stadlander, de bibliotheek, TWB, WijZijn, gemeente Bergen op Zoom en Amarant. Hierbij staat de wijkbewoner centraal en proberen we doorbraken te creëren in complexe vragen uit de wijk. Dat vind ik heel uitdagend en tof om te doen, omdenken in hoe we wijkbewoners kunnen helpen. Uiteindelijk is voor mij het belangrijkst dat ik mensen verder kan helpen door echt in contact met ze te gaan en aan te sluiten bij hun belevingswereld. Als ik dat kan blijven doen ben ik blij en krijg ik energie van mijn werk.”
