“We wilden graag een stabiele basis bieden aan kinderen die op jonge leeftijd uit huis geplaatst werden. Nadat we de training en het screeningstraject waren afgerond, kregen we in 2013 de vraag om een kindje van zeven maanden op te vangen. Er moest ineens vanalles geregeld worden, van spulletjes tot pleegzorgverlof. We vonden het best spannend, ook omdat we zelf geen kinderen hebben. En dan ga je zorgen voor een kind van een ander, dat was best even wennen. Maar toch vonden we alle drie redelijk snel onze draai.”
Vroeggeboren baby
Twee jaar later kwam het tweede kindje in het gezin. Dit was een vroeggeboren baby, geboren met 25 weken. “Zo’n vroeggeboren kindje heeft veel zorg nodig en je weet ook niet hoe het zich verder zal ontwikkelen. Nu is het een jongen van negen jaar oud en hij functioneert op de leeftijd van vier jaar. Ook zo’n kindje verdient een kans en die proberen wij hem te geven.”
Inmiddels bestaat het gezin uit drie pleegkinderen, die alle drie van jongs af aan in het gezin wonen. “Met de komst van het derde pleegkindje ben ik gestopt met werken. Dat was gewoon niet langer haalbaar vanwege de vele afspraken voor de kinderen. En het is fijn voor ze als er iemand thuis is als ze uit school komen. Nu ze allemaal op school zitten, doe ik ook veel op school.”
Rozengeur en maneschijn
“We weten inmiddels ook steeds beter de wegen te bewandelen naar bepaalde zorg die de kinderen nodig hebben voor hun problematiek. We hebben te maken met medicatie, speciaal onderwijs, bezoeken aan de biologische ouders, afspraken bij GGZ en meer. Het is echt niet altijd rozengeur en maneschijn, maar die stabiele basis is zo belangrijk voor deze kinderen. Als je de kinderen gelukkig ziet, dan weet je waarvoor je het doet.”
Verhalen aanhoren en sparren
“We hebben al jaren dezelfde voogd en pleegzorgwerkers en dat is enorm fijn. Ook die helpen ons met het zoeken van hulp voor de kinderen. Of ze horen onze verhalen aan en sparren met ons als we tegen situaties aanlopen. Het gaat vaak met een lach, maar zeker ook met een traan.”
“Eens per maand komt er een avondoppas vanuit SDW, zodat we samen een avondje weg kunnen. Verder merk je dat de kinderen gebaat zijn bij regelmaat. Daarom gaan de oudste twee in vakanties naar speciale opvang, zodat er we er wat structuur in houden.”
*Vanwege de privacy zijn niet de echte namen van de pleegouders gebruikt.
